Narodowe Centrum Badań i Rozwoju uruchomiło konkurs nr 5/1.1.1/2020 dedykowany podmiotom planujących realizację projektów badawczo-rozwojowych z zakresu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się pandemii koronawirusów, w tym SARS-CoV-2, jak również poprawy bezpieczeństwa biologicznego i ochrony społeczeństwa oraz wsparcia jego funkcjonowania w stanach zagrożenia epidemiologicznego.
Budżet całego konkursu to 200 mln PLN.
Cel projektów:
Opracowanie innowacyjnego rozwiązania możliwego do wdrożenia w działalności gospodarczej. Dofinansowanie można uzyskać na realizację:
Konkurs jest dostępny dla podmiotów, których miejsca realizacji znajdują się zarówno w regionach lepiej, jak i słabiej rozwiniętych.
Konkurs jest skierowany do przedsiębiorców oraz konsorcjów (także z udziałem jednostek naukowych), przy czym liderem konsorcjum musi być przedsiębiorstwo.
Nabór wniosków jest prowadzony w trybie ciągłym od 6 maja do 31 grudnia 2020 r. Konkurs jest podzielony na trzy rundy:
Złożone wnioski będą weryfikowane formalnie, a następnie ocenione zgodnie z kryteriami, które dopuszczają szeroki zakres poprawy projektu w trakcie oceny. W tym konkursie spotkanie członków panelu z wnioskodawcą podczas oceny odbywa się za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.
Konkurs ogłoszono w ramach Poddziałania 1.1.1 „Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa” Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020.
Więcej informacji na temat konkursu oraz dokumenty do pobrania znajdują się na stronie internetowej Narodowego Centrum Badan i Rozwoju.
Zachęcamy przedsiębiorców do korzystania z bezpłatnego narzędzia eTranslation służącego do tłumaczenia maszynowego dokumentów i tekstów.
Narzędzie eTranslation opracowane i udostępnione przez Komisję Europejską, to najnowocześniejsza usługa tłumaczenia maszynowego online. Usługa eTranslation jest bezpłatna, pomaga zaoszczędzić czas i pieniądze na tłumaczeniu dokumentów i tekstów między dwoma dowolnymi językami urzędowymi UE (24 języków urzędowych UE oraz język islandzki, norweski i rosyjski). eTranslation gwarantuje poufność i bezpieczeństwo wszystkich tłumaczonych danych.
Szczegóły oraz link do narzędzia: https://ec.europa.eu/cefdigital/wiki/display/CEFDIGITAL/eTranslation+for+SMEs#eTranslationforSMEs
Zachęcamy do lektury i analizy firm zagranicznych poszukujących możliwości współpracy z firmami polskimi.
Zachęcamy także do zapoznania się z pozostałymi artykułami/eventami oferowanymi przez sieć Enterprise Europe Network, oferującą bezpłatne wsparcie dla przedsiębiorców nawiązujących współpracę międzynarodową.
Masz świetną propozycję, ale jak przekonać do niej kontrahenta? Akademia PARP zaprasza na bezpłatny kurs on-line Negocjacje handlowe w MŚP.
Po ukończeniu kursu: na każdym z etapów negocjacji postąpisz skutecznie, będziesz miał wachlarz wskazówek i narzędzi, które pomogą Ci osiągnąć sukces w negocjacjach, z łatwością poradzisz sobie z presją , manipulacją i „trudnym” negocjatorem, unikniesz błędów w prowadzeniu negocjacji. Zachęcamy do zapoznania się ze szczegółową ofertą Akademii PARP.
Cena: bezpłatny
Rodzaj kursu: online
Kategoria kursu: marketing i sprzedaż
Czas trwania kursu: 3 godz.
Dokument po ukończeniu: Certyfikat ukończenia kursu
Zapisy otwarte. Przejdź do kursu.
Przedsiębiorców MŚP początkujących w temacie negocjacji handlowych oraz dla wszystkich innych osób zainteresowanych zdobyciem wiedzy z tego obszaru.
1.1. Czym są negocjacje handlowe?
1.2. „Praca domowa” przed negocjacjami
1.3. Błędy na etapie przygotowania do negocjacji
2.1. Prowadzenie dyskusji w sposób konstruktywny
2.2. Impas – postęp
3.1. Sposób składania propozycji
3.2. Reagowanie na propozycje
4.1. Z czym powinniśmy odejść od stołu?
4.2. Porozumienie z „trudnym negocjatorem”
4.3. Trudne, wyczerpujące negocjacje
4.4. Manipulacja
Akademia jest prowadzona w ramach Centrum Rozwoju MŚP – projektu PARP, który skupia się na działaniach związanych z „miękkim wsparciem” dla przedsiębiorców.
Społeczny wymiar przejścia na automatyzację i cyfryzację w transporcie wiąże się ze zmianami dotyczącymi siły roboczej w sektorze transportu. Komisja Europejska rozważa środki polityczne i zalecenia mające towarzyszyć transformacji w kierunku automatyzacji i cyfryzacji w odniesieniu do siły roboczej w sektorze transportu.
Chociaż dokładne tempo i zakres automatyzacji i cyfryzacji w sektorze transportu nie są jasne (a szacunki dotyczące tego, ile miejsc pracy czy zadań stanie się zbędnych w przyszłości znacząco się różnią), przedsiębiorstwa muszą planować i być przygotowane do stawienia czoła stojącym przed nimi wyzwaniom oraz do zapewnienia płynnej transformacji.
Ponieważ wiele przedsiębiorstw transportowych to MŚP, niniejsza ankieta ma na celu
zbadanie potrzeby opracowania wytycznych i środków politycznych w celu wsparcia MŚP w przechodzeniu na automatyzację i cyfryzację.
Automatyzacja odnosi się do zastępowania czynnika ludzkiego przez maszyny (z wykorzystaniem technologii cyfrowych) (https://www.eurofound.europa.eu/observatories/eurwork/industrial-relations-dictionary/automation). Cyfryzacja odnosi się do korzystania z technologii cyfrowych.
Pandemia wywołana koronawirusem SARS-CoV-2 stanowi nie tylko poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, ale również wstrząs dla całej światowej gospodarki, w tym także dla gospodarki Unii Europejskiej. Liczne środki wprowadzane w poszczególnych państwach członkowskich w celu zapobiegania i zwalczania COVID-19, takie jak kwarantanny, ograniczenia dotyczące kontaktów społecznych, przemieszczania się wewnątrz i pomiędzy państwami, a także prowadzenia określonych rodzajów działalności – zwłaszcza zamknięcia obiektów handlowych, usługowych czy kulturalnych – bezpośrednio wpływają na popyt i podaż na unijnym rynku. W szczególny sposób dotknięte są branże handlu detalicznego, turystyczna, kulturalna i transportowa, ale konsekwencje pandemii odczują przedsiębiorcy we wszystkich sektorach gospodarki, zarówno mikro, małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), jak i duże firmy.
13 marca Komisja Europejska ogłosiła Skoordynowaną europejską reakcję na skutki gospodarcze koronawirusa[i] – plan działań mających na celu złagodzenie społeczno-gospodarczych skutków pandemii COVID-19, który m.in wskazuje na możliwość udzielania przez państwa członkowskie szybkiego i skutecznego wsparcia obywatelom i przedsiębiorcom, w szczególności MŚP, w ramach aktualnie obowiązujących unijnych reguł pomocy publicznej[ii].
Komisja zwróciła w pierwszej kolejności uwagę na dostępne środki nie stanowiące w ogóle pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), które nie podlegają kontroli UE, a tym samym mogą być stosowane bez konieczności uzyskania zgody Komisji Europejskiej. Są to zarówno środki mające zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw w postaci subsydiowania wynagrodzeń, zawieszenia płatności podatku dochodowego od osób prawnych i podatku VAT bądź składek na ubezpieczenie społeczne, jak i wsparcie finansowe przekazywanego bezpośrednio konsumentom w związku z anulowanymi usługami lub biletami, których koszt nie został zwrócony przez operatorów.
W kontekście podstaw dla wspierania przedsiębiorców wobec trudności gospodarczych wywołanych pandemią COVID-19 w ramach unijnych regulacji dotyczących pomocy publicznej, Komisja wskazała na możliwość:
Jako uzupełnienie wymienionych wyżej możliwości, w dniu 19 marca 2020 r. Komisja przyjęła Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19[vii] – określające dodatkowe, tymczasowe środki pomocy publicznej, które będą mogły zostać zatwierdzone przez Komisję w bardzo krótkim czasie po ich notyfikowaniu przez państwo członkowskie. Tymczasowe ramy prawne pomocy publicznej mają stworzyć państwom członkowskim możliwość zapewnienia działającym w nich przedsiębiorstwom, zwłaszcza MŚP, wystarczającej płynności i dostępu do finansowania, aby mogły one poradzić sobie z obecną sytuacją i utrzymać swoją działalność gospodarczą w trakcie i po zakończeniu epidemii COVID-19.
Wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej Margrethe Vestager, odpowiedzialna za politykę konkurencji, stwierdziła: Skutki gospodarcze epidemii COVID-19 są poważne. Musimy działać szybko, aby w największym możliwym stopniu poradzić sobie z jej skutkami. Musimy przy tym działać w sposób skoordynowany. Nowe tymczasowe ramy prawne umożliwiają państwom członkowskim wykorzystanie pełnej elastyczności, jaką przewidują zasady pomocy państwa, w celu wsparcia gospodarki w tym trudnym czasie.
Tymczasowe ramy prawne określają warunki, na jakich pomoc publiczna przyznawana w celu wsparcia gospodarki w związku z pandemią COVID-19, może zostać uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE – przepisu, który dopuszcza możliwość udzielania pomocy mającej na celu „zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego”. W tym kontekście Komisja stwierdziła, że biorąc pod uwagę fakt, że epidemia dotyka wszystkie państwa UE, a wprowadzane przez nie środki, mające na celu ograniczenie jej rozprzestrzeniania się, negatywnie wpływają na sytuację przedsiębiorstw – pomoc państwa jest uzasadniona i może zostać uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE przez określony czas, w celu zaradzenia niedoborom płynności oraz zagwarantowania, że zakłócenia spowodowane epidemią nie zagrożą ich rentowności, w szczególności jeśli chodzi o MŚP. Państwa członkowskie zgłaszające określone środki pomocowe na podstawie tymczasowych ram będą musiały wykazać, że środki te są konieczne, odpowiednie i proporcjonalne, aby zaradzić poważnym zaburzeniom w gospodarce danego państwa członkowskiego oraz że spełnione są wszystkie warunki udzielania pomocy określone w tymczasowych ramach.
Tymczasowe ramy prawne przewidują pięć rodzajów środków pomocy:
Państwa członkowskie mogą ustanowić programy pomocowe, w ramach których przedsiębiorstwom dotkniętym nagłym niedoborem lub brakiem płynności będzie można udzielać pomocy w formie bezpośrednich dotacji, zaliczek zwrotnych lub korzyści podatkowych (takich jak np. zwolnienia podatkowe) w wysokości do 800 000 EUR na przedsiębiorstwo.
Pomoc można być przyznana przedsiębiorstwu nie później niż 31 grudnia 2020 r., przy czym termin ten nie ma zastosowania do pomocy w formie korzyści podatkowych, gdzie pomoc uznaje się za przyznaną w chwili składania deklaracji podatkowej za 2020 r.
Pomoc da przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych[viii] uwarunkowana jest jej nieprzenoszeniem w części lub w całości na producentów surowców i nie może być ustalana na podstawie ceny lub ilości produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez te przedsiębiorstwa.
W odniesieniu do sektorów rolnictwa, rybołówstwa i akwakultury stosuje się szczególne warunki. Pomoc nie może przekraczać:
Pomoc dla przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych nie może być ustalana na podstawie ceny lub ilości produktów wprowadzonych na rynek.
Państwa członkowskie mogą udzielać gwarancji spłaty pożyczek zaciąganych przez przedsiębiorstwa w bankach, obejmujących pewien ograniczony okres i ograniczoną kwotę pożyczki. Określone w tymczasowych ramach ograniczenia co do maksymalnej kwoty pożyczki, opierają się na potrzebach operacyjnych przedsiębiorstw, określanych na podstawie kosztów wynagrodzeń lub zapotrzebowania na płynność. Warunki udzielania pomocy w formie publicznych gwarancji kredytowych są następujące:
Rodzaj beneficjenta |
Marża ryzyka kredytowego w przypadku pożyczki z terminem zapadalności wynoszącym 1 rok |
Marża ryzyka kredytowego w przypadku pożyczki z terminem zapadalności wynoszącym 2-3 lata |
Marża ryzyka kredytowego w przypadku pożyczki z terminem zapadalności wynoszącym 4-6 lat |
MŚP |
25 punktów bazowych |
50 punktów bazowych |
100 punktów bazowych |
Duże przedsiębiorstwa |
50 punktów bazowych |
100 punktów bazowych |
200 punktów bazowych |
Alternatywnie, możliwe jest opracowanie programów pomocowych, uwzględniając powyższą tabelę jako podstawę, ale zmieniając termin zapadalności, wzór na obliczenie kosztów pożyczki i zakres gwarancji (np. niższy zakres gwarancji kompensujący dłuższy okres wymagalności).
Państwa członkowskie mogą także udzielać przedsiębiorstwom wsparcia w formie pożyczek oprocentowanych poniżej stóp rynkowych. Warunki uznania przez Komisję takiej pomocy za zgodną z rynkiem wewnętrznym są następujące:
Rodzaj beneficjenta |
Marża ryzyka kredytowego w przypadku pożyczki z terminem zapadalności wynoszącym 1 rok |
Marża ryzyka kredytowego w przypadku pożyczki z terminem zapadalności wynoszącym 2-3 lata |
Marża ryzyka kredytowego w przypadku pożyczki z terminem zapadalności wynoszącym 4-6 lat |
MŚP |
25 punktów bazowych[xii] |
50 punktów bazowych[xiii] |
100 punktów bazowych |
Duże przedsiębiorstwa |
50 punktów bazowych |
100 punktów bazowych |
200 punktów bazowych |
Należy jednak zwrócić uwagę, że w odniesieniu do tej samej podstawowej kwoty głównej pożyczki, pomoc w formie obniżonego oprocentowania nie może być kumulowana z opisaną w pkt. 3 powyżej pomocą w formie gwarancji. Oznacza to, że nie jest dopuszczalne przyznanie jednocześnie preferencyjnie oprocentowanej pożyczki oraz gwarancji jej spłaty z udziałem pomocy publicznej.
Biorąc pod uwagę, że niektóre państwa członkowskie planują wykorzystać istniejące zdolności banków w zakresie udzielania pożyczek jako kanał przekazywania wsparcia dla firm, w szczególności dla MŚP, w tymczasowych ramach prawnych wyraźnie wskazano, że pomoc w formie publicznych gwarancji oraz subsydiowanego oprocentowania, udzielana poprzez instytucje finansowe działające jako pośrednicy finansowi, jest uznawana za pomoc bezpośrednią dla przedsiębiorstw będących ich klientami. Jednocześnie jednak, z uwagi na fakt, że może ona potencjalnie stanowić dla instytucji finansowych korzyść pośrednią, określono wytyczne dotyczące sposobu minimalizowania ewentualnych zakłóceń konkurencji między bankami. Instytucje kredytowe lub inne instytucje finansowe powinny w możliwie najszerszym stopniu przekazywać korzyści z gwarancji publicznej bądź z obniżonego oprocentowania pożyczek swoim klientom, czyli beneficjentom końcowym. Pośrednik finansowy musi być w stanie wykazać, iż posiada mechanizm gwarantujący, że korzyści są w możliwie największym stopniu przekazywane beneficjentom końcowym w formie wyższego finansowania, bardziej ryzykownych portfeli, niższych wymogów dotyczących zabezpieczenia, niższych premii gwarancyjnych lub niższych stóp oprocentowania. W przypadku, gdy istnieje prawny obowiązek przedłużenia terminu zapadalności istniejących pożyczek dla MŚP, nie można pobierać opłaty gwarancyjnej.
Zgodnie z Komunikatem Komisji w sprawie krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych[xiv], ryzyko zbywalne (czyli ryzyko handlowe i polityczne o maksymalnym okresie ryzyka krótszym niż dwa lata, odnoszące się do dłużników publicznych i niepublicznych mających siedzibę w państwach wymienionych w załączniku do komunikatu), nie może być objęte ubezpieczeniem kredytów eksportowych wspieranym przez państwa członkowskie.
Jako że w ocenie Komisji nie można wykluczyć, że wskutek epidemii COVID-19 w niektórych krajach ochrona ubezpieczeniowa ryzyka zbywalnego może być tymczasowo niedostępna, państwa członkowskie mogą wykazywać braki na rynku, przedstawiając wystarczające dowody na brak możliwości ubezpieczenia ryzyka na prywatnym rynku ubezpieczeniowym. Skorzystanie z odstępstwa dotyczącego ryzyka niezbywalnego, które to odstępstwo jest przewidziane w pkt. 18 lit. d) komunikatu w sprawie krótkoterminowego ubezpieczenia kredytów eksportowych, uznaje się w każdym przypadku za uzasadnione, o ile:
Do objęcia pomocą na podstawie tymczasowych ram prawnych kwalifikują się tylko przedsiębiorstwa, które znalazły się w trudnej sytuacji (w rozumieniu ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych) po dniu 31 grudnia 2019 r. Ma to zapobiec wykorzystywaniu tymczasowych ram do udzielania pomocy przedsiębiorstwom, które już wcześniej borykały się z trudnościami, nie mającymi związku z pandemią COVID-19, dla których ewentualna pomoc publiczna powinna podlegać ocenie na podstawie wytycznych Komisji dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji.
Ponadto w tymczasowych ramach prawnych przewidziano również ogólne obowiązki w zakresie monitorowania i sprawozdawczości. Do 31 grudnia 2020 r. państwa członkowskie będą musiały przekazać Komisji wykaz środków, które wprowadzono w życie w ramach programów pomocowych zatwierdzonych na ich podstawie oraz zapewnić prowadzenie szczegółowych rejestrów dotyczących udzielonej pomocy, zawierających wszelkie informacje niezbędne w celu potwierdzenia, że warunki określone w tymczasowych ramach zostały spełnione.
Tymczasowe ramy, jako instrument uzasadniony wyjątkowymi okolicznościami wywołanymi epidemią COVID-19, stosowane są od dnia 19 marca do 31 dnia grudnia 2020 r. Komisja może jednak dokonać ich przeglądu przed tą datą, kierując się ważnymi względami ekonomicznymi lub z zakresu polityki konkurencji. W razie potrzeby Komisja może również przedstawić dalsze wyjaśnienia w zakresie jej podejścia do określonych kwestii.
Agata Kudelska
Departament Wsparcia Przedsiębiorczości PARP, Enterprise Europe Network
[i] Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Banku Centralnego, Europejskiego Banku Inwestycyjnego i Eurogrupy w sprawie skoordynowanej reakcji gospodarczej na epidemię COVID-19, COM(2020) 112 final z 13.3.2020.
[ii] Pomoc publiczna, o której mowa w art. 107 – 109 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 107 ust. 1 TFUE, z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w Traktatach, wszelka pomoc przyznawana przez Państwo Członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi. Dalsze przepisy art. 107, art. 108 i art. 109 TFUE oraz wydane na ich podstawie regulacje unijne określają wyjątki od sformułowanego w art. 107 ust. 1 generalnego zakazu udzielania pomocy publicznej, tj. określają dopuszczalne kategorie pomocy publicznej oraz szczegółowe warunki jej udzielania, a także zasady nadzoru Komisji Europejskiej nad pomocą publiczną w UE, w tym procedury dotyczące tzw. notyfikacji, czyli informowania KE przez państwa członkowskie o planach przyznania pomocy publicznej w celu uzyskania jej zgody.
[iii] Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu, Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1.
[iv] Zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE, za zgodną z rynkiem wewnętrznym może zostać uznana pomoc przeznaczona na ułatwianie rozwoju niektórych działań gospodarczych lub niektórych regionów gospodarczych, o ile nie zmienia warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem (pomoc horyzontalna).
[v] Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji, Dz.U. C 249 z 31.7.2014, s. 1.
[vi] Zgodnie z art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE, zgodna z rynkiem wewnętrznym jest pomoc mająca na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi.
[vii] Komunikat Komisji – Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście
trwającej epidemii COVID-19, COM(2020) 1863 final z 19.3.2020.
[viii] Zdefiniowane w art. 2 pkt 6 oraz art. 2 pkt 7 rozporządzenia Komisji (UE) nr 702/2014 z dnia 25 czerwca 2014 r. uznającego niektóre kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dz.U. L 193 z 1.7.2014, s. 1.
[ix] Produkty wymienione w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000, Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 1.
[x] Produkty wymienione w załączniku I do TFUE z wyjątkiem produktów sektora rybołówstwa i akwakultury.
[xi] Stopy bazowe obliczane zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6) i publikowane na stronie internetowej DG ds. Konkurencji (Directorate General for Competition): https://ec.europa.eu/competition/state_aid/legislation/reference_rates.html
[xii] Minimalna stopa oprocentowania (stopa bazowa powiększona o marże ryzyka kredytowego) powinna wynosić co najmniej 10 punktów bazowych rocznie.
[xiii] Minimalna stopa oprocentowania (stopa bazowa powiększona o marże ryzyka kredytowego) powinna wynosić co najmniej 10 punktów bazowych rocznie.
[xiv] Dz.U. C 392 z 19.12.2012, s. 1.
W imieniu Krajowego Punktu Kontaktowego (KPK) zapraszamy na webinarium poświęconemu najnowszym konkursom programu pilotażowego Europejskiej Rady ds. Innowacji (EIC).
Celem wydarzenia jest dostarczenie potencjalnym wnioskodawcom informacji z pierwszej ręki o ostatnich konkursach Pathfinder (dawniej FET) i Accelerator w ramach programu Horyzont 2020, a także informacji na temat wsparcia dla wnioskodawców dostępnych na poziomie krajowym i europejskim. Pilotaż Europejskiej Rady ds. Innowacji ma na celu połączenie wiodących badaczy i innowatorów z małymi i średnimi przedsiębiorstwami, które są w stanie przekształcić powstające technologie w produkty i usługi. Celem wydarzenia jest wykorzystanie dotychczasowych doświadczeń w celu wypełnienia luki między środowiskiem akademickim a przemysłem.
Wydarzenie jest organizowane wspólnie z Komisją Europejską w ramach projektu Access2EIC.
Udział w webinarium jest bezpłatny.
https://ecwacs.webex.com/ecwacs/j.php?MTID=mc9101472e4398f6fc1daba1938658cd1
Hasło dostępu: access2603.
Ze względu na przewidzianą znaczną ilość uczestników, w celu zapewnienia płynnego webinaru, uprzejmie prosimy o przestrzeganie kilku prostych zasad:
Informacja źródłowa: https://www.kpk.gov.pl/webinarium-how-to-succeed-in-the-eic-pathfinder-and-accelerator-2020-calls
Jacek Owczarek, CFO Grupy Eurocash, czołowego dystrybutora żywności w Polsce: Mniej więcej połowa sprzedaży sklepów, to sprzedaż w ramach promocji finansowanych przez producentów. To ta oferta, którą znajdziemy w popularnych gazetkach sieci handlowych. Promocje, to element kształtowania polityki cenowej przez producentów.
Jako Eurocash jesteśmy drugim co do wielkości dystrybutorem żywności w Polsce. Z uwagi na skalę, jesteśmy w ciągłym kontakcie ze wszystkimi znaczącymi producentami żywności i w ostatnich dniach obserwujemy podwyższanie przez producentów poziomu cen w sklepach, poprzez zaprzestanie wszelkiej aktywności promocyjnej. Jeśli takie artykuły stanowią ok. 50 proc. wartości zakupów konsumentów w sklepie, to decyzje producentów sprawiają, że koszyk zakupowy klienta wzrośnie o 5 proc. Inaczej mówiąc, konsument zapłaci regularne ceny produktów, które były przed wprowadzeniem promocji, a kolejnych promocji już nie będzie.
Dostajemy maile od producentów m.in. papieru toaletowego, warzyw w puszkach, mąki czy makaronów. Firmy podają, że w związku ze zwiększonym popytem na ich produkty, rezygnują ze wszystkich aktywności promocyjnych. Chcą teraz zwiększyć marże, myśląc, że skoro ludzie kupują ich produkty, to zarobią więcej. Innym powodem rezygnacji z promocji są problemy z brakiem surowca do produkcji. Dostajemy też od producentów wnioski o podniesienie nam cennika zakupu. Jako duża firma je odrzucamy, bo mamy zabezpieczone długie okresy, w których wynegocjowana cena zakupu nie może wzrosnąć. Dlatego jedyne co producenci mogą zrobić, by podnieść ceny, to zrezygnować ze wspomnianych promocji. Ale jest też inna grupa artykułów jak produkty świeże, warzywa, owoce czy mięso.
Udział promocji w przypadku tych kategorii produktów jest mniejszy. Tutaj negocjuje się podstawowe ceny sprzedaży, które są ustalane krótkoterminowo, w zależności od dostawy. Dlatego dziś i jutro cena piersi z kurczaka może być inna. Konsumenci obecnie kupują zdecydowanie więcej, dlatego pojawiają się pokusy producentów, aby na swoich produktach zarobić jeszcze więcej. Nikt odpowiedzialny społecznie nie powinien tak postępować. Uważam, że takie zachowania należy piętnować.
To jest łańcuch połączony, który składa się z producenta, systemu logistycznego, który my zapewniamy oraz sklepu. Jesteśmy firmą odpowiedzialną i zdecydowaliśmy się utrzymać nasze marże na niezmienionym poziomie. To nie jest moment na zwiększanie zysków, a niestety niektórzy nie czują tej społecznej odpowiedzialności. Jeśli jakiś producent podnosi ceny, jako hurtownik nie mamy dużego pola do manewru, by zniwelować podwyżki. W Eurocash marża netto wynosi mniej niż 0,5 proc. Uwzględnia to ponoszone przez nas koszty logistyki, zatrudnienia, kapitału obrotowego, inwestycji czy obsługi zadłużenia. Na bilansie Grupy Eurocash jest miliard złotych należności od małych sklepów. Jesteśmy swoistym bankiem zapewniającym finansowanie tego sektora.
Tu trzeba podkreślić, że nasze sieci franczyzowe funkcjonują inaczej, niż np. sieć Żabka. Nasze sieci zrzeszają niezależnych przedsiębiorców, których wspieramy marketingowo. Główne promocje są ustalane na poziomie sieci. Określamy cenę maksymalną obowiązującą na produkty objęte centralnymi promocjami, ale sklep może oferować cenę niższą. Jest to związane z rygorami prawa antymonopolowego. Ceny na pozostałe produkty co do zasady ustalają sami nasi klienci – czyli właściciele sklepów.
Ludzie w centrach dystrybucyjnych pracują bardzo ciężko. Zależnie od lokalizacji 10 do 20 proc. pracowników jest nieobecnych, a przewozimy dużo większe wolumeny produktów. Mimo to dostarczamy wszystko dla naszych klientów przy bardzo podobnym poziomie usług jak wcześniej.
Dostawy są ciągle na wyższym poziomie niż średnio, ale trochę niższym niż w zeszłym tygodniu. To jednak nadal nawet cztery razu więcej niż w podobnym okresie rok temu.
źródło: https://bit.ly/3dgEsdl
Macedońska firma, która jest jednym z wiodących eksporterów świeżych owoców i warzyw z regionu bałkańskiego, szuka partnerów z sieci handlowych w UE i krajach spoza UE w ramach umowy dystrybucyjnej.